Zowel in zijn jeugd als zijn werkzame leven, heeft Leon Turpijn vele jaren buiten Nederland gewoond. Andere culturen hebben hem, wellicht daardoor, van kinds af aan geboeid. Met name de kunst en cultuur van Afrika heeft indruk gemaakt.
Terug in Nederland op zijn 43ste, werkend bij een ingenieursbureau, waren toetsenbord en muis zijn gereedschap. Alle ontwerpen waren digitaal en Leon miste ‘iets’. In 2008 kocht hij zijn eerste steen: hoe heerlijk om vuile handen te maken, hoe wonderlijk om uit een vormeloze steen een beeld te maken. Leon had zijn ‘iets’ gevonden.
Nu, 13 jaar later, is Leon een volleerd (maar niet uitgeleerd) autodidact beeldhouwer. Zijn beelden zijn figuratief of abstract, meestal in serpentine of albast. Albast is enigszins transparant en Leon maakt de lichtinval een belangrijk onderdeel van het beeld.
Inspiratie vindt hij overal: bij zijn gezin, de natuur, zomaar onderweg tijdens het reizen of door de steen zelf. Hij vindt het een geweldige uitdaging om dat wat hij in zijn hoofd heeft, uit de steen te halen. Leon werkt zo dun en fragiel mogelijk, een spannend proces. Bij beeldhouwen geldt ‘eraf is eraf’. Het is de kunst van het weghalen (en tijdig stoppen).